Nec fonte labra prolui caballino nec in bicipiti somniasse Parnaso memini, ut repente sic poeta prodirem Heliconidasque pallidamque Pirenen illis remitto quorum imagines lambunt hedarae sequaces; ipse semipaganus ad sacra uatum carmen adfero nostrum. quis expediuit psittaco suum 'chaere' picamque docuit nostra uerba conari? magister artis ingenique largitor uenter, negatas artifex sequi uoces. quod si dolosi spes refulserit nummi, coruos poetas et poetridas picas cantare credas Pegaseium nectar. O CVRAS hominum! o quantum est in rebus inane! 'quis leget haec?' min tu istud ais? nemo hercule. 'nemo?' uel duo uel nemo. 'turpe et miserabile. quare? ne mihi Polydamas et Troiades Labeonem praetulerint? nugae. non, si quid turbida Roma eleuet, accedas examenue inprobum in illa castiges trutina nec te quaesiueris extra nam Romae quis non-a, si fas dicere-sed fas tum cum ad canitiem et nostrum istud uiuere triste aspexi ac nucibus facimus quaecumque relictis. cum sapimus patruos. tunc tunc-ignoscite (nolo, quid faciam?) sed sum petulanti splene-cachinno. scribimus inclusi, numeros ille, hic pede liber, grande aliquid quod pulmo animae praelargus anhelet. scilicet haec populo pexusque togaque recenti et natalicia tandem cum sardonvche albus sede leges celsa, liquido cum plasmate guttur mobile conlueris, patranti fractus ocello. tunc neque more probo uideas nec uoce serena ingentis trepidare Titos, cum carmina lumbrum intrant et tremulo scalpuntur ubi intima uersu. tun, uetule, auriculas aleanis colligis escas, articulas quibus et dicas cute perditas 'ohe'? 'quo didicisse, nisi hoc fermentum et quae semel intus innata est rupto iecore exierit caprificas?' en pallor seniumque! o mores, usque adeone scire tuum nihil est nisi te scire hoc sciat alter? 'at pulchrum est digito monstrari et dicier "hic est." pro nihilo pendes?' ecce inter pocul quaerunt Romulidae saturi quid dia poemata narrent. hic aliquis, cui circum umeros hyacinthina laena est, rancidulum quiddam balba de nare locutus Phyllidas, Hypsipylas, uatum et plorabile siquid, eliquat ac tenero subplantat uerba palato. adsensre uiri: nunc non cinis ille poetae felix? non leuior cippus nunc inprimit ossa? laudant conuiuae: nunc non e manibus illis, nunc non e tumulo fortunataque fauilla nascentur uiolae? 'rides' ait 'et nimis uncis naribus indulges. an erit qui uelle recuset os populi meruisse et cedro digna locutus linquere nec scombros metuentia carmina nec tus?' quisquis es, o modo quem ex aduerso dicere feci, non ego cum scribo, a forte quid aptius exit, quando haec rara auis est, si quid tamen aptuis exit, laudari metuam; neque enim mihi cornea fibra est. sed recti finemque extremumque esse recuso 'euge' tuum et 'belle.' nam 'belle' hoc excute totum: quid non intus habet? non hic est Ilias Atti ebria ueratro? non siqua elegidia crudi dictarunt proceres? non quidquid denique lectis scribitur in citreis? calidum scis ponere sumen, scis comitem horridulum trita donare lacerna, et 'uerum' inquis 'amo, uerum mihi decite de me.' qui pote? uis dicam? nugaris, cum tibi, calue, pinguis aqualiculus propenso sesquipede extet. o Iane, a tergo quem nulla ciconia pinsit nec manus auriculas imitari mobilis albas nec linguae quantum sitiat canis Apula tantae. uos, o patricius sanguis, quos uiuere fas est occipiti caeco, posticae occurrite sannae. 'quis populi sermo est? quis enim nisi carmina molli nunc demum numero fluere, ut per leue seueros effundat iunctura unguis? scit tendere uersum non secus ac si oculo rubricam derigat uno. siue opus in mores, in luxum, in prandia regum dicere, res grandes nostro dat Musa poetae.' ecce modo heroas sensus adferre docemus artifices nec rus saturum laudare, ubi corbes et focus et porci et fumosi Palilia feno, unde Remus sulcoque terens dentalia, Quinti, cum trepida ante boues dictatorem induit uxor et tua aratra domum lictor tulit-euge poeta! 'est nunc Brisaei quem uenosus liber Acci, sunt quos Pacuuiusque et uerrucosa moretur Antiopa aerumnis cor luctificabile fulta?' hos pueris monitus patres infundere lippos cum uideas, quaerisne unde haec sartago loquendi uenerit in linguas, unde istud dedecus in quo trossulus exultat tibi per subsellia leuis? nilne pudet capiti non posse pericula cano pellere quin tepidum hoc optes audire 'decenter'? 'fur es' ait Pedio. Pedius quid? crimina rasis librat in antithetis, doctas posuisse figuras laudater: 'bellum hoc.'hoc bellum? an, Romule, ceues? men moueat? quippe, et, cantet si naufragus, assem protulerim? cantas, cum fracta te in trabe pictum ex umero portes? uerum nec nocte paratum plorabit qui me uolet incuruasse querella. 'sed numeris decor est et iunctura addita crudis. cludere sic uersum didicit "Berecyntuis Attis" et "qui caeruleum dirimebat Nerea delphin," sic "costam longo subduximus Appennino." "Arma uirum" , nonne hoc spumosum et cortice pingui ut ramale uetus uegrandi subere coctum?' quidnam igitur tenerum et laxa ceruice legendum? 'torua Mimalloneis inplerunt cornua bombis, et raptum uitulo caput ablatura superbo Bassaris et lyncem Maenas flexura corymbis euhion ingeminat, reparabilis adsonat echo.' haec fierent si testiculi uena ulla paterni uiueret in nobis? summa delumbe saliua hoc natat in labris et in udo est Maenas et Attis nec pluteum caedit nec demorsos sapit unguis. 'sed quid opus teneras mordaci radere uero auriculas? uide sis ne maiorum tibi forte limina frigescant: sonat hic de nare canina littera.' per me equidem sint omnia protinus alba; hoc iuuat? 'hic' inquis 'ueto quisquam faxit oletum.' pinge duos anguis:'pueri,sacer est locus, extra meiite.' discedo. secuit Lucilius urbem, te Lupe, te Muci, et genuinum fregit in illis. omne uafer uitium ridenti Flaccus amico tangit et admissus circum praecordia ludit, callidus excusso populum suspendere naso. me muttire nefas? nec clam? nec cum scrobe? nusquam? hic tamen infodiam. uidi, uidi ipse, libelle: auriculas asini quis non habet? hoc ego opertum, hoc ridere meum, tam nil, nulla tibi uendo Iliade. audaci quicumque adflate Cratino iratum Eupolidem praegrandi cum sene palles, aspice et haec, si forte aliquid decotuis audis. inde uaporata lector mihi ferueat aure, non hic qui in crepidas Graiorum ludere gestit sordidus et lusco qui possit dicere 'lusce,' sese aliquem credens Italo quod honore supinus fregerit heminas Arreti aedilis iniquas, nec qui abaco numeros et secto in puluere metas scit rissise uafer, multum gaudere paratus si cynico barbam petulans nonaria uellat. his mane edictum, post prandia Callirhoen do. HVNC, Macrine, diem numera meliore lapillo, qui tibi labentis apponet candidus annos. funde merum genio. non tu prece poscis emaci quae nisi seductis nequeas committere diuis; at bona pars procerum tacita libabit acerra. haut cuiuis promptum est murmurque humilisque susurros tollere de templis et aperto uiuere uoto. 'mens bona, fama, fides', haec clare et ut audiat hospes; illa sibi introrsum et sub lingua murmurat: 'o si ebulliat patruus, praeclarum funus!' et 'o si sub rastro crepet argenti mihi seria dextro Hercule! pupillumue utinam, quem proximus heres inpello, expungam; nam et est scabiosus et acri bile tumet. Nerio iam tertia conditur uxor.' haec sancte ut poscas, Tiberino in gurgite mergis mane caput bis terque et noctem flumine purgas. de Ioue quid sentis? estne ut praeponere cures hunc-cuinam? cuinam? uis Staio? an-scilicet haeres? quis potior iudex puerisue quis aptior orbis? hoc igitur quo tu Iouis aurem inpellere temptas dic agedum Staio. 'pro Iuppiter, o bone' clamet 'Iuppiter!' at sese non clamet Iuppiter ipse? ignouisse putas quia, cum tonat, ocius ilex sulpure discutitur sacro quam tuque domusque? an quia non fibris ouium Ergennaque iubente triste iaces lucis euitandumque bidental, idcirco stolidam praebet tibi uellere barbam Iuppiter? aut quidnam est qua tu mercede deorum emeris auriculas? pulmone et lactibus unctis? ecce auia aut metuens diuum matertera cunis exemit puerum frontemque atque uda labella infami digito et lustralibus ante saliuis expiat, urentis oculos inhibere perita; tunc manibus quatit et spem macram supplice uoto nunc Licini in campos, nunc Crassi mittit in aedis: 'hunc optet generum rex et regina, puellae hunc rapiant; quidquid calcauerit hic, rosa fiat.' ast ego nutrici non mando uota. negato, Iuppiter, haec illi, quamuis te albata rogarit. poscis opem neruis corpusque fidele senectae. esto age. sed grandes patinae tuccetaque crassa adnuere his superos uetuere Iouemque morantur. rem struere exoptas caeso boue Mercuriumque arcessis fibra:'da fortunare Penatis, da pecus et gregibus fetum.' quo pessime, pacto, tot tibi cum in flamma iunicum omenta liquescant? et tamen hic extis et opimo uincere ferto intendit: 'iam crescit ager, iam crescit ovile, iam dabitur, iam iam'-donec deceptus et exspes nequiquam fundo suspiret nummus in imo. si tibi creterras argenti incusaque pinqui auro dona feram, sudes et pectore laeuo excutiat guttas laetari praetrepidum cor. hinc illud subiit, auro sacras quod ouato perducis facies. 'nam fratres inter aenos, somnia pituita qui purgatissima mittunt, praecipui sunto sitque illis aurea barba.' Vestalisque urnas et Tuscum fictile mutat. o curuae in terris animae et caelestium inanis, quid iuuat hoc, templis nostros inmittere mores et bona dis ex hac scelerata ducere pulpa? haec sibi corrupto casiam dissoluit oliuo, haec Calabrum coxit uitiato murice uellus, haec bacam conchae rasisse et stringere uenas feruentis massae crudo de puluere iussit. peccat et haec, peccat, uitio tamen utitur. at uos dicite, pontifices, in sancto quid facit aurum? nempe hoc quod Veneri donatae a uirgine pupae. quin damus id superis, de magna quod dare lance non possit magni Messalae lippa propago? conpositum ius fasque animo sanctosque recessus mentis et incoctum generoso pectus honesto. haec cedo ut admoueam templis et farre litabo. NEMPE haec adsidue. iam clarum mane fenestras intrat et angustas extendit lumine rimas. stertimus, indomitum quod despumare Falernum sufficiat, quinta dum linea tangitur umbra. 'en quid agis? siccas insana canicula messes iam dudum coquit et patula pecus omne sub ulmo est' unus ait comitum. uerumne? itan? ocius adsit huc aliquis. nemon? turgescit uitra bilis: findor,ut Arcadiae pecuaria rudere credas. iam liber et positis bicolor membrana capillis inque manus chartae nodosaque uenit harundo. tum querimur crassus calamo quod pendeat umor. nigra sed infusa uanescit sepia lympha, dilutas querimur geminet quod fistula guttas. o miser inque dies ultra miser, hucine rerum uenimus? a, cur non potius teneroque columbo et similus regum pueris pappare minutum poscis et iratus mammae lallare recusas? an tali studeam calamo? cui uerba? quid istas succinis ambages? tibi luditur. effluis amens, contemnere. sonat uitium percussa, maligne respondet uiridi non cocta fidelia limo. udum et molle lutum es, nunc nunc properandus et acri fingendus sine fine rota. sed rure paterno (quid metuas?) cultrixque foci secura patella. hoc satis? an deceat pulmonem rumpere uentis stemmate quod Tusco ramum millesime ducis censoremue tuum uel quod trabeate salutas? ad populum phaleras! ego te intus et in cute noui. non pudet ad morem discenti uiuere Nattae. sed stupet hic uitio et fibris increuit opimum pinque, caret culpa, nescit quid perdat, et alto demersus summa rursus non bullit in unda. magne pater diuum, saeuos punire tyrannos haut alia ratione uelis, cum dira libido mouerit ingenium feruenti tincta ueneno: uirtutem uideant intabescantque relicta. anne magis Siculi gemuerant aera iuuenci et magis auratis pendens laquearibus ensis purpureas subtur ceruices terruit, 'imus, imus praecipites' quam si sibi dicat et intus palleat infelix quod proxima nesciat uxor? saepe oculos, memini, tangebam paruus oliuo, grandia si nollem morituri uerba Catonis discere non sano multum laudanda magistro, quae pater adductis sudans audiret amicis. iure; etenim id summum, quid dexter senio ferret, scire erat in uoto, damnosa canicula quantum raderet, angustae collo non fallier orcae, neu quis callidior buxum torquere flagello. haut tibi inexpertum curuos deprendere mores quaeque docet sapiens bracatis inlita Medis porticus,insomnis quibus et detonsa iuuentus inuigilat siliquis et grandi pasta polenta; et tibi quae Samios diduxit littera ramos surgentem dextro monstrauit limite callem. stertis adhuc laxumque caput conpage soluta oscitat hesternum dissutis undique malis. est aliquid quo tendis et in quod derigis arcum? an passim sequeris coruos testaque lutoque, securus quo pes ferat, atque ex tempore uiuis? elleborum frustra, cum iam cutis aegra tumebit, poscentis uideas; uenienti occurrite morbo, et quid opus Cratero magnos promittere montis? discite et, o miseri, causas cognoscite rerum: quis datus, aut metae qua mollis flexus et unde, quis modus argento,quid fas optare, quid asper utile nummus habet, patriae carisque propinquis quantum elargiri deceat, quem te deus esse iussit et humana qua parte locatus es in re. disce nec inuideas quod multa fidelia putet in locuplete penu, defensis pinguibus Vmbris, et piper et pernae, Marsi monumenta clientis, maenaque quod prima nondum defecerit orca. hic aliquis de gente hircosa centurionum dicat: 'quod sapio satis est mihi. non ego curo esse quod Arcesilas aerumnosique Solones obstipo capite et figentes lumine terram, murmura cum secum et rabiosa silentia rodunt atque exporrecto trutinantur uerba labello, aegroti ueteris mediotantes somnia, gigni de nihilo nihilum, in nihilum nil posse reuerti. hoc est quod palles? cur quis non prandeat hoc est?' his populus ridet, multumque torosa iuuentus ingeminat tremulos naso crispante cachinnos. 'inspice, nescio quid trepidat mihi pectus et aegris faucibus exsuperat grauis halitus, inspice sodes' qui dicit medico, iussus requiescere, postquam tertia conpositas uidit nox currere uenas, de maiore domo modice sitiente lagoena lenia loturo sibi Surrentina rogabit. 'heus bone, tu palles.' 'nihil est.' 'uideas tamen istuc, quidquid id est. surgit tacite tibi lutea pellis.' 'at tu deteruis palles, ne sis mihi tutor. iam pridem hunc sepeli; tu restas.' 'perge, tacebo.' turgidus hic epulis atque albo uentre lauatur, gutture sulperuas lente exhalante mefites. sed tremor inter uina subit calidumque trientem excutit e manibus, dentes crepuere retecti, uncta cadunt laxis tunc pulmentaria labris. hinc tuba, candelae, tandemque beatulus alto conpositus lecto crassisque lutatus amomis in portam rigidas calces extendit. at illum hesterni capite induto subiere Quirites. 'tange, miser, uenas et pone in pectore dextram; non frigent.' uisa est si forte pecunia, siue candida uicini subrisit molle puella, cor tibi rite salit? positum est algente catino durum holus et populi cribro decussa farina: temptemus fauces; tenero latet ulcus in ore putre quod haut deceat plebeia redere beta. alges,cum excussit membris timor albus aristas; nunc face supposita feruescit sanguis et ira scintillant oculi, dicisque facisque quod ipse non sani esse hominis non sanus iuret Orestes. 'REM populi tractas?' (barbatum haec crede magistrum dicere, sorbitio tollit quem dira cicutae) 'quo fretus? dic hoc, magni pupille Pericli. scilicet ingenium et rerum prudentia uelox ante pilos uenit, dicenda tacendaue calles. ergo ubi commota feruet plebecula bile, fert animus calidae fecisse silentia turbae maiestate manus. quid deinde loquere? "Quirites, hoc puta non iustum est, illud male, rectius illud." scis etenim iustum gemina suspendere lance ancipitis librae, rectum discernis ubi inter curua subit uel cum fallit pede regula uaro, et potis es nugrum uitito praefigere theta. quin tu igitur summa nequiquam pelle decorus ante diem blando caudam iactare popello desinis, Anticyris melior sorbere meracas? quae tibi summma boni est? uncta uixisse patella semper et adsiduo curata cuticula sole? expecta, haut aliud respondeat haec anus. i nunc, "Dinomaches ego sum" suffla, "sum candidus." esto, dum ne deterius sapiat pannucia Baucis, cum bene discinto cantauerit ocima uernae.' ut nemo in sese temptat descendere, nemo, sed praecedenti spectatur mantica tergo! quaesieris 'nostin Vettidi praedia?' 'cuius?' 'diues arat Curibus quantum non miluus errat.' 'hunc ais, hunc dis iratis genioque sinistro, qui, quandoque iugum pertusa ad compita figit, seriolae ueterim metuens deradere limum ingemit "hoc bene sit" tunicatum cum sale mordens cepe et farratam pueris plaudentibus ollam at si unctus cesses et figas in cute solem, est prope te ignotus cubito qui tangat et acre despuat: 'hi mores! penemque arcanaque lumbi runcantem populo marcentis pandere uuluas. tum, cum maxillis balanatum gausape pectas, inguinibus quare detonsus gurgulio extat? quinque palestritae licet heac plantaria uellant elixasque nates labefactent forcipe adunca, non tamen ista filix ullo mansuescit aratro.' caedimus inque uicem praebemus crura sagittis. uiuitur hoc pacto, sic nouimus. ilia subter caecum uulnus habes, sed lato balteus auro praetegit. ut mauis, da uerba et decipe neruos, si potes. 'egregium cum me uicinia dicat, non credam?' uiso si palles, inprobe, nummo, si facis in penem quidquid tibi uenit, amarum si puteal multa cautus uibice flagellas, nequiquam populo bibulas donaueris aures. respue quod non es; tollat sua munera cerdo. tecum habita: noris quam sit tibi curta supellex. VATIBVS hic mos est, centum sibi poscere uoces, centum ora et linguis optare in carmina centum, fabula seu maesto ponatur hianda tragoedo, uolnera seu Parthi ducentis ab inguine ferrum. 'quorsum haec? aut quantas robusti carminis offas ingeris, ut par sit centeno gutture niti? grande locuturi nebulas Helicone legunto, si quibus aut Procnes aut si quibus olla Thyestae feruebit saepe insulso cenanda Glyconi. tu neque anhelanti, coquitur dum massa camino, folle premis uentos nec clauso murmure raucus nescio quid tecum graue cornicaris inepte nec scloppo tumidas intendis rumpere buccas. uerba togae sequeris iunctura callidus acri, ore teres modico, pallentis radere mores doctus et ingenuo culpam defigere ludo. hinc trahe quae dicis mensasque relinque Mycenis cum capite et pedibus plebeiaque prandia noris.' non equidem hoc studeo, pulletis ut mihi nugis pagina turgescat dare pondus idonea fumo. secrete loquimur. tibi nunc hortante Camena pars tua sit, Cornute animae, tibi, dulcis amice, ostendisse iuuat. pulsa, dinoscere cautus quid solidum crepet et pictae tectoria linquae. hic ego centenas ausim deposcere fauces, ut quantum mihi te sinuoso in pectore fixi uoce traham pura, totumque hoc uerba resignent quod latet arcana non enarrable fibra. cum primum pauido custos mihi purpura cessit bullaque subcintis Laribus donata pependit, cum blandi comites totaque inpune Subura permisit sparsisse oculos iam candidus umbo, cumque iter ambiguum est et uitae nescius error diducit trepidas ramosa in compita mentes, me tibi supposui. teneros tu suscipis annos Socratico, Cornute, sinu. tum fallere sollers adposita intortos extendit regula mores et premitur ratione animus uincique laborat artificemque tou ducit sub pollice uoltum. tecum etenim longos memini consumere soles et tecum primas epulis decerpere noctes. unum opes et requiem pariter disponimus ambo atque uerecunda laxamus seria mensa. non equidem hoc dubites, amborum foedere certo consentire dies et ab uno sidere duci. nostra uel aequali suspendit tempora Libra Parca tenax ueri, seu nata fidelibus hora diuidit in Geminos concordia fata duorum Saturnumque grauem nostro Ioue frangimus una, nescio quod certe est quod me tibi temperat astrum. mille hominum species et rerum discolor usus; uelle suum cuique est nec uoto uiuitur uno. mercibus hic Italis mutat sub sole recenti rugosum piper et pallentis grana cumini, hic satur inriguo mauult turgescere sommno, hic campo indulget, hunc alea decoquit, ille in uenerem putris; sed cum lapidosa cheragra fregerit articulos ueteris ramalia fagi, tunc crassos transisse dies lucemque palustrem et sibi iam seri uitam ingemuere relictam. at te nocturnis iuuat inpallescere chartis; cultor enim iuuenum purgatas inseris aures fruge Cleanthea. petite hinc, puerique senesque, 'cras hoc fiet.' idem cras fiat. 'quid? quasi magnum nempe diem donas!' sed cum lux altera uenit, iam cras hesternum consumpsimus; ecce aluid cras egerit hos annos et semper paulum erit ultra. nam quamis prope te, quamius temone sub uno uertentem sese frustra sectabere canthum, cum rota posterior curras et in axe secundo. libertate opus est. non hac, ut quisque Velina Publuis emeruit, scabiosum tesserula far possidet. heu steriles ueri, quibus una Quiritem uertigo facit! hic Dama est non tresis agaso, uappa lippus et in tenui farragine mendax. uerterit hunc dominus, momento turbinis exit Marcus Dama. papae! Marco spondente recusas credere tu nummos? Marco sub iudice palles? Marcus dixit, ita est. adsigna, Marce, tabellas. haec mera libertas, hoc nobis pillea donant. 'an quisquam est aluis liber, nisi ducere uitam cui licet ut libuit? licet ut uolo uiuere, non sum liberior Bruto?' ' mendose colligis' inquit Stoicus hic aurem mordaci lotus aceto, 'hoc relicum accipio, "licet" illud et "ut uolo" tolle.' 'uindicta postquam meus a praetore recessi, cur mihi non liceat, iussit quodcumque uoluntas, excepto siquid Masuri rubrica uetabit?' disce, sed ira cadet naso rugosaque sanna, dum ueteres auias tibi de pulmone reuello. non praetoris erat sultis dare tenuia rerum officia atque usum rapidae permittere uitae; sambucam citius caloni aptaueris alto. stat contra ratio et secretam garrit in aurem, ne liceat facere id quod quis uitiabit agendo. publica lex hominum naturaque continet hoc fas, ut teneat uetitos inscitia debilis actus. diluis elleborum, certo conpescere puncto nescuis examen? uetat hoc natura medendi. nauem si poscat sibi peronatus arator luciferi rudis, exclamet Melicerta perisse frontem de rebus. tibi recto uiuere talo ars dedit et ueris speciem dinoscere calles, ne qua subaerato mendosum tinniat auro? illa prius creta, mox haec carbone notasti? es modicus uoti, presso lare, dulcis amicis? iam nunc adstringas, iam nunc granaria laxes, inque luto fixum possis transcendere nummum nec gluttu sorbere saliuam Mercurialem? 'haec mea sunt, teneo' cum uere dixeris, esto liberque ac sapiens praetoribus ac Ioue dextro. sin tu, cum fueris nostrae paulo ante farinae, pellicullam ueterem retines et fronte politus astutam uapido seruas in pectore uolpem, quae dederam supra relego funemque reduco. nil tibi concessit ratio; digitum exere, peccas, et quid tam paruum est? sed nullo ture litabis, haereat in stultis breuis ut semuncia recti. haec miscere nefas nec, cum sis cetera fossor, tris tantum ad numeris Satyrum moueare Bathylli. 'liber ego.' unde datum hoc sumis, tot subdite rebus? an dominum ignoras nisi quem uindicta relaxat? 'i, peur, et strigiles Crispini ad balnea defer' si increpuit, 'cessas nugator?', seruitium acre te nihil inpellit nec quicquam extrinsecus intrat quod neruos agitet; sed si intus et in iecore aegro nascuntur domini, qui tu inpunitior exis atque hic quem ad strigilis scutica et metus egit erilis? mane piger stertis. 'surge' inquit Auaritia, 'eia surge.' negas. instat. 'surge' inquit. 'non queo.' 'surge.' 'et quid egam?' 'rogat! en saperdas adueche Ponto, castoreum, stuppas, hebenum, tus, lubrica Coa. tolle recens primus piper et sitiente camelo. uerte aliquid; iura.' 'sed Iuppiter audiet.' 'eheu, baro, regustatem digito terebrare salinum contentus perages, si uiuere cum Ioue tendis.' iam pueris pellem succinctus et oenophorem aptas. ocius ad nauem! nihil obstat quin trabe uasta Aegauem rapias, ni sollers Luxuria ante seductum moneat: 'quo deinde, insane, ruis, quo? quid tibi uis? calido sub pectore mascula bilis intumuit quam non extinxerit urna cicutae? tu mare transilias? tibi torta cannabe fulto exhalet uapida laesum pice sessilis obba? quid petis? ut nummi, quos hic quincunce modesto nutrieras, pergant auidos sudare deunces? indulge genio, carpamus dulcia, nostrum est quod uiuis, cinis et manes et fabula fies, uiue memor leti, fugit hora, hoc quod loquor inde est.' en quid agis? duplici in diuersum scinderis hamo. huncine an hunc sequiris? subeas alternus oportet ancipiti obsequio dominos, alternus oberres. nec tu, cum obstiteris semel instantique negaris parere imperio, 'rupi iam uincula' dicas; nam et luctata canis nodum abripit, et tamen illi, cum fugit, a collo trahitur pars longa catenae. 'Daue, cito, hoc credas iubeo, finire dolores praeteritos meditor' (crudum Chaerestratus unguem adrodens ait haec). 'an siccis dedecus obstem cognatis? an rem patriam rumore sinistro limen ad obscenum frangam, dum Chrysidis udas ebrius ante fores extincta cum face canto?' 'euge, puer, sapias, dis depellentibus agnam percute.' 'sed censen plorabit, Daue, relicta?' 'nugaris. solea, puer, obiurgabere rubra, ne trepidare uelis atque artos rodere casses. nunc ferus et uiolens; at, si uocet, haut mora dicas "quidnam igitur faciam? nec nunc, cum arcessat et ultro supplicet, accedam?" si totus et interger illinc exieras, nec nunc.' hic hic quod quaerimus, hic est, non in festuca, lictor quam iactat ineptus. ius habet ille sui, palpo quem ducit hiantem cretata Ambitio? uigila et cicer ingere large rixanti populo, nostra ut Floralia possint aprici meminisse senes. quid pulchrius? at cum Herodis uenere dies unctaque fenestra dispositae pinquem nebulam uomuere lucernae portantes uiolas rubrumque amplexa catinum cauda natat thynni, tumet alba fidelia uino, labra moues tacitus recutitaque sabbata palles. tum nigri lemures ouoque pericula rupto, tum grandes galli et cum sistro lusca sacerdos incussere deos inflantis corpora, si non dixeris haec inter uaricosos centuriones, continuo crassum ridet Pulfenius ingens et centum Graecos curto centusse licetur. ADMOVIT iam bruma foco te, Basse, Sabino? iamne lyra et tetrico uiuunt tibi pectine chordae? mire opifex numeris ueterum primordia uocum atque marem strepitum fidis intendisse Latinae, mox iuuenes agitare iocos et pollice honesto egregius lusisse senex. mihi nunc Ligus ora intepet hibernatque meum mare, qua latus ingens dant scopuli et multa litus se ualle receptat. 'Lunai portum, est operae, cognoscite, ciues.' cor iubet hoc Enni, postquam destertuit esse Maeonides Quintus pauone ex Pythagoreo. hic ego securis uolgi et quid praeparet auster infelix pecori, securis et angulus ille uicini nostro quia pinguior, etsi adeo omnes ditescant orti peioribus, usque recusem curuus ob id minui senio aut cenare sine uncto et signum in uapida naso tetigisse lagoena. discrepet his alius. geminos, horoscope, uaro producis genio: solis natalibus est qui tinguat holus siccum muria uafer in calice empta, ipse sacrum inrorans patinae piper; hic bona dente grandia magnanimus peragit puer. utar ego, utar, nec rhombus ideo libertis ponere lautus nec tenuis sollers turdarum nosse saliuas. messe tenus propria uiue et granaria (fas est) emole. quid metuas? occa et seges altera in herba est. at uocat officium, trabe rupta Bruttia saxa prendit amicus inops remque omnem surdaque uota condidit Ionio, iacet ipse in litore et una ingentes de puppe dei iamque obuia mergis costa ratis lacerae; nunc et de caespite uiuo frange aliquid, largire inopi, ne pictus oberret caerulea in tabula. sed cenam funeris heres negleget iratus quod rem curtaueris; urnae ossa inodora dabit, seu spirent cinnama surdum seu ceraso peccent casiae nascire paratus. 'tune bona incolumis minuas?' et Bestius urguet cum pipere et palmis uenit nostrum hoc maris expers, fenisecae crasso uitiarunt unguine pultes.' haec cinere ulterior metuas? at tu, meus heres quisquis eris, paulum a turba seductior audi. o bone, num ignoras? missa est a Caesare laurus insignem ob cladem Germanae pubis et aris frigidus excutitur cinis ac iam postibus arma, iam chlamydas regum, iam lutea gausapa captis essedaque ingentesque locat Caesonia Rhenos. dis igitur genioque ducis centum paria ob res egregie gestas induco. quis uetat? aude. uae, nisi coniues. oleum artocreasque popello largior. an prohibes? dic clare. 'non adeo' inquis 'exossatus ager iuxta est.' age, si mihi nulla iam reliqua ex amitis, patruelis nulla, proneptis nulla manet patrui, sterilis matertera uixit deque auia nihilum superest, accedo Bouillas cliuumque ad Virbi, praesto est mihi Manius heres. 'progenies terrae?' quaere ex me quis mihi quartus sit pater: haut prompte, dicam tamen; adde etiam unum, unum etiam: terrae est iam filius et mihi ritu Manius hic generis prope maior auunculus exit. qui prior es, cur me in decursu lampada poscis? sum tibi Mercurius; uenio deus huc ego ut ille pingitur. an renuis? uis tu gaudere relictis? 'dest aliquid summae.' minui mihi, sed tibi totum est quidquid id est. ubi sit, fuge quaerere, quod mihi quondam legarat Tadius, neu dicta, 'pone paterna, fenoris accedat merces, hinc exime sumptus, quid relicum est?' relicum? nunc nunc inpensuis ungue, ungue, puer, caules. mihi festa luce coquatur urtica et fissa fumosum sinciput aure, ut tuus iste nepos olim satur anseris extis, cum morosa uago singultiet inguine uena, patriciae inmeiat uoluae? mihi trama figurae sit reliqua, ast illi tremat omento popa uenter? uende animam lucro, mercare atque excute sollers omne latus mundi, ne sit praestantior alter Cappadocas rigida pinguis plausisse catasta, iam decies redit in rugam. depunge ubi sistam,